Ölüm ile Nasıl Yüzleşilir

Ölüme karşı duyulan kızgınlık, korku ve endişe ile mücadele etmek.

Tüm tarih boyunca, tüm insanların yaşadığı ortak bir tecrübe varsa, o da ölümdür. Ölüm hepimizin yüzleşmek zorunda olduğumuz bir şeydir, hiçbir spor, beslenme şekli, meditasyon tekniği veya maddi güç ondan kaçabilmemizi mümkün kılmaz. Ölüm tüm insanları eşit kılan bir tecrübedir.

Ölümün kesinliği, ölümden sonraki yaşamın belirsizliği, bir çoklarının yüreğine korku saçmaktadır. Yaşlanma sürecini durdurmaya çalışırken etrafımızda bunu görürüz. Sonraki ameliyatın ya da ilacın veya genetik keşfin yaşamlarımızı uzatacak kapıyı açan anahtar olmasını dileriz.

Ancak herkes ölümü belirsizlik ve korku içinde beklemez. Birkaç yıl bir arkadaşım bu meçhul düşmanın yüzüne dik dik baktı. 16 yaşına geldiğinde mide kanseri olduğu teşhis edilmişti. Doktorlar ellerindeki her türlü imkanı denedi ancak, hiç biri işe yaramadı. Arkadaşım bir buçuk sene boyunca, iki şehir ve üç hastane değiştirdi. Tüm saçını kaybetti. Ne yazık ki 18 ay sonra onun için yapılacak bir şeyin kalmadığına karar verildi.

Yolun sonuna gelen doktorlar yapılabilecek en son çareye başvurdular. Onu evine gönderip, yaşamının son günlerinin tadını çıkarmasını istediler. Bu noktada, ben dehşet verici bir şekilde üzgündüm, sevdiğim bir arkadaşımı kaybetme korkusu içindeydim ve Tanrı'ya kızgındım. Tanrı'ya, arkadaşımı iyileştirmediği için kızgındım. Aynı zamanda arkadaşım hayatının en güzel yıllarını yaşamadan öleceği için de Tanrı'ya öfkeliydim.

Şaşırtıcı bir şekilde, arkadaşım, benim öfkemi paylaşmıyordu. Açıkçası, o ölümü, ilk randevu öncesi heyecanla bekleyen bir aşık gibi bekliyordu. Bugün bile onun bu fırtına karşısındaki huzurunu saygıyla hatırlarım.

Onun huzuru ve sakinliği, hayatı takmayan bir bakış açısının ürünü değildi. Ya da 'kimin umrunda' yaklaşımı. Bu huzur, onun ilk teşhisten birkaç ay önce aldığı bir kararın sonucu idi. O bu karar ile Tanrı'daki huzuru bulmuştu.

Bu huzuru Kutsal Kitap'ta bulmuştu. Romalılar kitabında şunları okumuştu: "Çünkü herkes günah işledi ve Tanrı'nın yüceliğinden yoksun kaldı.… Çünkü günahın ücreti ölüm, Tanrı'nın armağanı ise Rabbimiz Mesih İsa'da sonsuz yaşamdır."¹

Yeşaya şu ayetleri kaleme alırken ima ettiği kişi İsa Mesih'in kendisidir: "Çünkü bize bir çocuk doğacak, Bize bir oğul verilecek. Yönetim onun omuzlarında olacak. Onun adı Harika Öğütçü, Güçlü Tanrı, Ebedi Baba, Esenlik Önderi olacak."² Esenlik Önderi dünyaya gelmiştir, öyle ki her kişi Tanrı ile barışabilsin. Rob İsa Mesih'e güvenmişti ve yaşadığı huzur çok açıktı.

Bu kararı almaya ihtiyaç duyan tek kişi o değil, hepimizin buna ihtiyacı var. Tanrı'nın sonsuz yaşam hediyesini kabul edip etmeyeceğimize karar vermeliyiz. Eğer biz Tanrı'nın hediyesini geri çevirirsek, manevi ölüme yani Tanrı'dan sonsuz ayrılığa mahkum ediliriz. Eğer kabul edersek, o zaman sonsuz yaşam bizimdir.

Bu sonsuz yaşam, bizim fiziksel ölümden kurtulacağımızı ifade etmez ancak, ölümden sonra bizleri sonsuz yaşam ve cennetin beklediğini bilmek, ölüm korkumuzu siler atar. Arkadaşımın keşfettiği gerçek budur, Tanrı ile ilişki onun hayatını değiştirmiştir. Benim de keşfettiğim gerçek budur ve bu gerçek hayatımı değiştirmiştir.

Yazan: Brandon M.

►	Tanrı'yla arkadaşça bir ilişki başlatmaya ne dersiniz?
►	Bize e-mail ile ulaşın…

Dipnotlar: (1) Romalılar 3:23 ve 6:23 (2) Yeşaya 9:6